Ten maleńki, zaledwie 5 mm, owad należący do rzędu chrząszczy przy nadmiernej liczebności populacji jest w stanie uszkodzić drzewostany iglaste, doprowadzając do ich zamierania. Najczęściej atakuje świerki, rzadziej inne gatunki iglaste.

Larwy kornika żerują w łyku wygryzając tunele, zwane chodnikami. W warunkach bardzo dynamicznego rozwoju populacji zwanego gradacją jest uznawany za szkodnika. Jest to szkodnik wtórny, ponieważ nie atakuje drzew zdrowych, a takie, które są osłabione prze inne owady, choroby czy czynniki środowiskowe np. suszę.

Dorosły samiec wgryza się w korę, gdzie tuż pod jej powierzchnią tworzy komorę godową, do której wabi samice. Samica kornika w ciągu 2 tygodni składa od 30-80 jaj, z których wykluwają się niezwykle żarłoczne larwy. Larwy żerują 3-4 tygodnie, po czym wygryzają kolebkę poczwarkową i po 2-3 tygodniach przepoczwarzają się w dorosłe osobniki, które wygryzają się na zewnątrz żeby zaatakować następne drzewo. W ciągu jednego roku mogą rozwinąć się aż trzy pokolenia tych chrząszczy, Zaatakowane drzewa nie mają szans, wskutek gradacji tego gatunku i mogą zamierać całe drzewostany.

Leśnicy w celu monitoringu liczebności występowania tego żarłocznego gatunku chrząszcza wywieszają pułapki feromonowe. Feromon imituje zapach owadów podczas rójki, co powoduje, że owady gromadzą się w zbiorniku pułapki. W celu ograniczenia nadmiernego rozprzestrzeniania się owadów zasiedlone drzewa są wycinane i wywożone z lasu.