Wraz z końcem zimy na gałązkach drzew i krzewów pojawiają się pączki. Miłośnicy przyrody chętnie obserwują ten niezwykły moment, kiedy drzewa rozpoczynają kolejny życiowy cykl. Zrzucanie jesienią liści jest przygotowaniem do nadchodzącej zimy, jednak wewnątrz drzew zachodzi także wiele zmian, mającyh je przygotować na nadejście wiosny. W miesiącach letnich, kiedy drzewa mają nieograniczony dostęp do dużej ilości energii słonecznej, gromadzą w korzeniach składniki odżywcze, dzięki którym wraz z pierwszymi promieniami wiosennego słońca zaczną się odradzać na nowo, natomiast w pędach, tuż po owocowaniu i przekwitnięciu, tworzą się zalążki pąków.

Dlaczego zalążki pąków powstają tak wcześnie? Dlatego, że w tym czasie rośliny mają dostęp do dużej ilości energii słonecznej i wytwarzają duże ilości składników odżywczych. Część tych składników jest magazynowana właśnie w pączkach, dzięki czemu pod koniec zimy gwałtownie wzrastają, aby wiosną uwolnić liście i kwiaty.

Pąki drzew mają zróżnicowany kształt, kolor, wielkość oraz ułożenie na pędzie ­– dzięki nim jesteśmy
w stanie rozpoznać gatunki drzew w stanie spoczynku.

Pąki zatem dzielą się na wiele rodzajów w zależności od:

• położenia – pąk szczytowy (wierzchołkowy), pąki boczne;
• aktywności rozwojowej – paki śpiące (spoczynkowe);
• zawiązek zawartych w pąku – kwiatowe, liściowe, mieszane;
• rodzaju okrywy – ukryte, nagie (bez łusek), okryte łuskami;
• kształtu – jajowate, stożkowe, kuliste i półkuliste;
• liczby i sposobu skupienia – pojedyncze, grupowo skupione;
• sposobu osadzenia na pędzie – siedzące, osadzone na trzoneczkach.

Znając te cechy bez przeszkód możemy rozpoznać mijane na zimowym spacerze drzewa i krzewy.