Nadleśnictwo Młynary położone jest w lewobrzeżnym zasięgu rzeki Pasłęki oraz prawobrzeżnym zasięgu rzeki Wąskiej. Klimat należy w głównej mierze do klimatu pojeziernego. Urozmaicony krajobraz, w którym nie brakuje nizin, falistych wzgórz i głębokich stromych jarów podczas tegorocznej zimy pokrywa gruba warstwa białego puchu. Rosnące w lesie majestatyczne buki, dęby, gęste świerki oraz dorodne sosny osłabiają siłę zimowych wiatrów. To właśnie ich korony są często najbardziej narażone na śniegową okiść i silnie wiejące wiatry, których podmuchy mogą złamać nawet najgrubsze drzewa. W łagodniejszych warunkach, panujących w lesie wielu zwierzętom jest łatwiej przetrwać zimę. Mimo, że wiele gatunków ptaków rodzimie występujących w Polsce odleciało na zimę mroźne dni umila nam widok kolorowych sikorek, gili czy jemiołuszek, które przyleciały do nas na zimę z dalekiej północy. Zima to pora roku, w której warunki atmosferyczne np. pokrywa śnieżna, nie sprzyjają ptakom w poszukiwaniu pokarmu. Dlatego potrzebują one troski ze strony człowieka poprzez m.in. dokarmianie. Każdy z nas może pomóc ptakom przetrwać ciężką zimę robiąc im ptasią stołówkę. Karmnik, bo o nim mowa ma być ostoją, chroniącą przed wiatrem, śniegiem i deszczem. Posiadając karmnik pamiętajmy o jego regularnym sprzątaniu. Karma w karmniku powinna być zawsze świeża, naturalna oraz co ważne bez dodatku soli. W tym celu możemy użyć np.: nasion słonecznika, pszenicy, owsa, czarnuszki, płatków owsianych, jabłek, surowej słoniny lub ptasich pyz. Ptaki potrafią szybko przyzwyczaić się do wygód, a dokarmianie powoduje, iż korzystają z łatwo dostępnego pożywienia, co zniechęca je do wędrówek i migracji. Stąd też pojawienie się oznak pierwszej wiosny to informacja, że możemy zakończyć karmienie (robimy to stopniowo, zmniejszając ilość wykładanej karmy). Ssakom przetrwanie w okresie zimy ułatwia gęstsza i cieplejsza sierść. Zwierzyna płowa, czyli: sarny, daniele, jelenie, łosie przemierzając las w poszukiwaniu pożywienia znajdują je w postaci roślinności runa leśnego, ale również pędów drzew leśnych w uprawach i młodnikach leśnych, które chętnie zgryzają oraz kory, którą spałują. Zwierzyna dostarcza sobie w ten sposób odpowiednie składniki pokarmowe. W efekcie swojego odżywiania wymienione gatunki doprowadzają do uszkodzeń młodych drzewek. Duża skala powstałych uszkodzeń może stanowić problem w prowadzeniu prawidłowej gospodarki leśnej. Dlatego leśnicy, w celu ograniczenia szkód w uprawach leśnych i młodnikach stosują pośrednie metody ochrony poprzez wykładanie począwszy od stycznia drzew zgryzowych i lizawek solnych. Dzięki temu, zwiększa się ilość cennej bazy pokarmowej, a małe drzewa w uprawach i młodnikach są w mniejszym stopniu narażone na uszkodzenia. Drzewa do pełnienia funkcji drzew zgryzowych, są wyznaczane i wycinane z powierzchni, na której w danym roku są prowadzone planowe prace hodowlane lasu i tam też są wykładane. Najczęściej są to: sosny i topole. Styczeń to czas intensywnego rozwoju ciąż samic zwierzyny płowej oraz budowania poroża u samców sarny, łosia a następnie jeleni byków. Styczeń to również pracowity miesiąc dla leśników ze względu na duży zakres zadań w ramach pozyskania drewna będącego ważnym elementem hodowli lasu. Powyższe prace służą zachowaniu trwałości ekosystemów leśnych, ze swoistą przemianą pokoleń lasu z jednoczesnym wykorzystaniem przez człowieka najbardziej ekologicznego, odnawialnego surowca, czyli drewna. Jest to również czas zbioru szyszek drzew iglastych sosny, świerka czy modrzewia, gdyż są one dojrzałe i jeszcze zamknięte. Zbiory nasion można przeprowadzać wyłącznie w specjalnie do tego wyznaczonych drzewostanach nasiennych.

Zima mimo niskich temperatur i pozornie uśpionej przyrody jest niemniej malownicza i ciekawa niż inne miesiące w roku. Wystarczy wybrać się na spacer do lasu, aby się o tym przekonać.